(9) Amazing Sydney & Blue Mountains

Hi All!

We zijn vanuit Melbourne eerst meer zuidelijk gereden naar Phillip Island, mede ook omdat we de camper gingen inruilen voor een 'betere'. Anyway, de camper voldoet nu redelijk (tevredenheidspercentage van 63%) en dus konden we verder.

Phillip Island is een peninsula waar wildlife beschermd wordt, dus heeft volop Walibi's, Koala's en andere inheemse diersoorten rondlopen. De temperatuur tikte hier 40 graden aan, dus zijn we naar een super mooi surfstrand met hoge golfslag gegaan. In de avond hebben we de pinguïn kolonie bezocht en eindelijk…na bijna 3.5 maand reizen hebben we dan honderden blauwe pinguïns aan land zien komen en naar hun nestjes zien waggelen!

We hebben de dag erna besloten om door het binnenland via Bendigo, Echuca/Moama, Waga-Waga, Canberra, Batemans Bay & Kiama naar Sydney te gaan rijden (een kleine 1.400 km, zie de route in de foto bijlage) en zijn de dag erna dan ook vertrokken naar Bendigo. 
-Bendigo, super leuke stad (80.000 inwoners) met mooie oude panden (waarvan sommigen Parijs’ aandoen): Lekker geluncht en een super coole step gekocht voor Pepijn (leeftijd vanaf 6 jaar, maar hij gaat als de bliksem!)
-Echuca/Moama, heel leuk stadje aan de Murray river. Het mooie aan Echuca is dat de kade / scheepswerf uit achttienhonderd-en-een-beetje intact is gebleven. Hier leggen de oude radarboten nog steeds aan (Echuca heeft de grootste Paddlesteamer floot ter wereld) die stukjes over de Murray river varen. Uiteraard zijn wij ook een stuk de Murray opgevaren in een van deze boten, die volgens Pepijn aangedreven worden door een “Windmooooje”
-Waga-Waga, 1 nacht geslapen, geen bijzonderheden,
-Canberra, lunch in de hoofdstad (en dan snel weer weg hier… :)),
-Batemans Bay, eindelijk weer kust! Hier hebben we heerlijk een hele dag aan de geweldige oostkust op het strand gelegen (veel surfers op de gigantische golven!),
-Kiama, mooiste camping tot nu toe nabij een heel leuk stadje. De camping ligt aan een kleine baai met super helder water en een gigantische golfslag. Golven van een kleine 4 meter hoog, die zorgen dat je geregeld ondersteboven door het zand gesleurd wordt. Geweldige 3 dagen doorgebracht voordat we naar Sydney gingen.

                                                      Sydney…

In Sydney hebben we 5 nachten een appartement gehuurd, net onder Hyde Park en dat is middenin het CBD (Central Business District). We kwamen maandagmiddag aan: het was EVEN wennen aan het verkeer in Sydney met de bijna 8 meter camper, maar na een paar rondjes hadden we een parkeerplaats gevonden. Het appartement was top, net als de ligging ervan.

De eerste dag zijn we eerst rustig gaan ontbijten en winkelen en zijn toen om 2 uur opgehaald door Maurice. Maurice is een oud collega van me en is 10 jaar geleden naar Sydney geëmigreerd (gelijk heeft ‘ie!) om een eco boat bedrijf te starten. Hij haalde ons dan ook op met zijn 10 meter lange zeilboot. Samenvattend: 30 graden, blauwe lucht, mooie bries, prachtige zeilboot, zwemmen aan Watsons Bay, hapjes & drankjes, 10 jaar bijkletsen, en dat alles met de prachtige view op de skyline, de Harbour Bridge en het Opera House bij zonsondergang. Echt geweldig en een van de mooiste momenten van deze reis. Maurice, nogmaals onze dank voor deze dag!

Toevallig waren Nathan (ja, die uit Perth) en Eric (ook oud collega en vriend) in Sydney voor zaken en kwamen die eerste avond langs om nog een biertje te drinken, kan allemaal :).

De volgende dagen hebben we Sydney van ALLE kanten gezien: vanaf de Hop On/Hop Off bus door het centrum, naar de villa wijken die geweldig over de Harbour uitkijken & langs Bondi-beach. Verder via een super wandeling door de Botanische tuin die aan de Sydney Harbour ligt en eindigt bij het Opera House met uitzicht op de Harbour Bridge. We hebben de oversteek met de ferry gemaakt naar stadsdeel Manly om te lunchen, hebben de ZOO bezocht die recht aan de overkant van het Opera House aan de Harbour ligt & hebben een dagdeel een stadswandeling langs de meest historische plekken gemaakt waarvan de wijk The Rocks het toppunt is. Het is het oudste gedeelte van de stad met de mooiste oude panden en de ligging is idyllisch aan de bruisende haven met wederom… uitzicht op het Opera House en de Bridge (en toch gaan ze nooit vervelen). Uiteraard kon het museum ‘The Barracks’ niet ontbreken met de geschiedenis van de eerste convicts die naar Australië kwamen en hoe ze ondergebracht werden.

Dus..ons idee...: 

        Wij zijn verkocht en verliefd…Sydney is G-E-W-E-L-D-I-G x 100!

Echt een bruisende stad, geweldig gelegen aan het water, prachtige wijken, prachtig klimaat, top stranden en GA ZO MAAR DOOR :)

Na 5 nachten moesten we echter weg, serieus met een licht weemoedig gevoel, maar wie weet waar we ooit nog terecht komen.

De trip ging verder naar de Blue Mountains, het gebergte en natuurgebied 120km landinwaarts. De Blue Mountains kun je wat mij betreft vergelijken met de Grand Canyon qua grandeur, alleen zijn de kliffen hier volledig begroeid met dicht woud en de canyon bestaat uit zeer dicht regenwoud. 

Na een nachtje slapen zijn we naar het punt Scenic World gereden en daar besloten we te gaan wandelen via Echo Point lookout en dan helemaal langs de kliffen naar beneden de canyon in (zie ook de route in de foto bijlage).

Het pad tussen Scenic World en Echo Point duurt ongeveer een uur en loopt over kleine paadjes door dicht woud, langs de steile afgrond van de canyon waardoor je langs geweldig indrukwekkende dieptes loopt en prachtig verre uitzichten hebt over onder andere de bekende ‘Three Sisters’ rotsen en andere bergruggen. Het was wederom tussen de 28 en 30 graden, dus alleen dit eerste stuk was al een redelijke wandeling.

Lisette nam Pepijn in de draagzak op haar rug voor het grootste gedeelte van de eerste rit. Pepijn zelf vond het prima en keek lekker rond en babbelde met mama terwijl hij langs de kliffen heen en weer zwiepte!

Bij Echo Point lookout heb je een prachtig uitzicht op de Three Sisters rotsen en de groen/blauwe vallei die uitstrekt tot de horizon. Hier hebben we even pauze gehouden en toen hebben we de tweede route ingezet: de ‘Giant Stairway’ recht naar beneden de canyon in. Matthijs nam Pepijn weer in de draagzak op de rug, waarbij Pepijn opmerkte dat ik nogal bezweet was en riep triomfantelijk: “Papa naTTT, papa onder does eweest!”

De eerste 400 meter gingen lekker rechtdoor, mooi door de ons bekende bossen en mooie paden; wat waren we blij, stoer, fit en gelukkig! En toen ging de route de klif af…slingerend langs de rotswand naar beneden met een steilheidspercentage van -ik gok- 50 procent+, over afgesleten uitgehakte rotstreden van minder dan een meter breed, met naast je een (soms erg lage) ‘reling’ en daarachter niets meer dan 300 meter duizelingwekkende diepte. Soms was er geen rots en waren er geen rotstreden, maar gingen deze over in een stalen ‘trap’ die over de afgrond hing. 

De eerste 20 meter waren ‘bijzonder’ en zeker de laatste 5 meter hiervan, omdat je hier tijdens het loodrecht naar beneden lopen, letterlijk 300 meter RECHT de diepte inkeek… 

Misschien lees je het al, maar ik heb licht last van hoogtevrees en Lisette heeft iets meer dan licht last van deze verschijnselen :). Kortom, al na 5 meter liepen wij voetje-voor-voetje naar beneden, angstvallig vastklampend aan rots, staal of tegenliggers, hadden wij een licht misselijk gevoel door ons hele lijf en voelde die knieën alsof er een elfstedentocht op gereden was.. Top dus, want we moesten nog een uur zo naar beneden!

Gelukkig begon het dalen snel te wennen en het genieten van het natuurschoon nam de overhand, al waren er korte gedachten van ‘wat doen we hier eigenlijk’ en een eenmalige uitspraak van Lies ‘ik trek dit echt niet meer!’.
Pepijn benoemde het nog het mooist “papa vindt eng, mama vindt ook eng…Pijn niet eng!” en bleef wonderbaarlijk lekker in zijn draagzak op mijn rug bungelen.

We hebben dus toch zeker 90% van de afdaling genoten van al het moois om ons heen: het dichte woud, de steile kliffen de uitgehakte paadjes, de afgepeigerde gezichten van tegenliggers en medewandelaars, de inspanning, de prachtige kleuren, -geluiden en -vergezichten: BY FAR de mooiste wandeling die we gemaakt hebben!

Na het uur afdalen liepen we nog ruim een uur in de Canyon waarna we met de Railway naar boven gingen. Redelijk kapot, maar een zwaar-geweldige tocht!

Diezelfde middag zijn we nog terug naar Sydney gereden richting camping, 24 km buiten Sydney.

Door toeval (lees: ons onvermogen te begrijpen waar dat “*#!!@??!#!”-navigatie systeem ons nu helemaal heen wilde laten rijden..) mochten we als traktatie 2x (!) over mijn geliefde Harbour Bridge rijden met onze camper! Prachtig einde van een top dag!

Goed, einde verhaal voordat we alle lezers verliezen :) Wij zullen proberen eerder en korter te verhalen!

Wij hopen dat alles goed gaat met jullie: laat het ons alsjeblieft weten via de blog of per email, want het is leuk bericht van jullie te krijgen!?

Heel veel groeten en liefs van ons!
MLP