(16) De laatste etappe: Chicago, Niagara, Boston & NYC -> AMS

2 september 2016 - Amsterdam, Nederland

Hallo allemaal!

Met zeer gemengde gevoelens, blij vanwege het komende weerzien met vrienden en familie, maar ook met weemoed voor het verlaten van deze super reis en het afstand nemen van het vrije reizigersgevoel…, nemen we jullie nog eenmaal mee op onze tocht.

We beginnen in Chicago! 

Na veel puzzelen hadden we het ultieme Chicago plan uitgestippeld, want waar-o-waar stal je zo’n beest van een voertuig zonder dat ‘ie leeggeroofd wordt, ervan uitgaande dat je natuurlijk niet met een 10 meter lange bus door deze stad wil rijden..? Het plan was gevonden: een grote parkeerplaats net buiten het centrum waar we de camper konden stallen en dan met een taxi op naar het hotel. 

De uitvoering was niet geheel vlekkeloos, want door wat afgesloten wegen moesten wij de camper wel dwars door het centrum van Chicago manouvreren.. maar toen kwamen we eindelijk bij de parkeerplek en zaten daarna zo in ons hotel.

Chicago (3e stad van de US met 2.8M mensen), is een mooie stad met brede en zeer schone (?) trottoirs en prachtig ‘oude’ hoge stenen gebouwen. We hebben 3 dagen doorgebracht in deze stad en veel geshopt (petjes & kleding voor de kids), naar de gratis (??) ZOO geweest en gewoon lekker rondgestruind en gegeten.

De camper stond er na 3 dagen nog en vanuit Chicago reden wij via het Amish dorpje Shipshewana in Indiana (ehh… uiteraard niet veel te doen op zondag, maar wel mooie koetsjes en klederdracht gezien :) ), richting de Niagara Falls in de staat New York. De rit duurde 12 uur en ging door de staten Indiana (Amish & mais), Ohio (Mais..), Pennsylvania (Mais…!) en uiteindelijk New York. 

De Niagara Falls liggen tussen lake Erie en lake Ontario midden op de grens met Canada en -helaas- aan de rand van een middelgrote stad. Wij bleven aan de kant van de US en op een bloedhete dag (wederom 35 graden) zijn we de Falls gaan bekijken. De Niagara Falls zijn zeer indrukwekkend, zeker vanaf de bootjes die bijna tot in de waterval varen. 

De kracht, het geluid & geweld van het neerstortende water zijn bijzonder en doen je toch sterk afvragen waarom zo veel mensen dachten te kunnen blijven leven als ze -in een ton, tussen opblaaskussens, zwemmend of zelfs met een JetSki- over de rand van de waterval zouden gaan…? 

Vol ontzag en met een nat ‘koppie haar’ togen wij terug naar de camping en maakte ons op voor de rit naar Maine.

Vanaf de Falls naar Maine kom je door Vermont, volgens een serveerster de “stille parel van de US”. En dat klopt; het is een mooie kleine staat en als jullie in de buurt komen zou ik zeker het dorpje Woodstock bezoeken met z’n mooie pandjes, winkeltjes en de prachtige covered bridge over een ‘picture perfect’ stroompje. Hier hebben we tevens het lekkerste broodje van de reis gegeten (vers, goed brood, met lekker EN gezond beleg, een unieke ervaring deze reis..).

Vanuit Vermont zijn we naar Wells aan de kust van Maine gereden. Een aardig kustplaatsje met een mooie camping waar we 5 nachten hebben gestaan. De temperatuur was wederom midden 30, de camping mooi, maar net niet aan de kust. Wat op zich niet erg was, daar de watertemperatuur slechts tot licht boven het vriespunt reikte..

We hebben de camper hier laten staan om ook 2 dagen Boston te bezoeken. Het hotel hadden we geboekt in Cambridge (stad tegenover Boston en bekend om de universiteit Harvard) en bleek een perfecte ligging om Boston te bezoeken. We hebben in ruim 35 graden (arme, arme Lisette..) een super bezoek gebracht aan de stad. 

Uiteraard begonnen we met een bezoek aan een museum die een ode bracht aan de Boston Tea Party (opfrisser voor diegene die dit geschiedkundige feitje even is vergeten: Engelsen begonnen eind 1700 belastingen te heffen op thee in de US. De Amerikanen reageerden hierop door de ladingen thee van de boten overboord en in de Boston Harbor te gooien. Dit leidde het begin in van de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog).

Verder zijn we door de Italiaanse wijk gelopen waar net een Italiaans volksfeest was inclusief Maria verering en hebben we de dag afgesloten in een perfect vis restaurant.

Dag twee hebben we Harvard bezocht nadat we de Boston Mug hadden gekocht bij Peet’s Coffee. Een prachtige campus, helaas nooit bij ons opgekomen om hier eens een studie te gaan doen…maar…wellicht voor ons nageslacht! Verder zijn we langs Fenway Park gelopen (home of the Red Sox) waar een concert van Pearl Jam plaatsvond.

En toen door naar Cape Cod, waar we 4 nachten hadden geboekt bij het plaatsje Falmouth (waar de boot naar Martha’s Vineyard vertrekt). Gek genoeg hebben we hier niet veel meer gedaan. We hebben heerlijk gegeten bij een Italiaan, zijn met Pepijn naar de kapper gegaan (geen enkel probleem) en hebben een halve dag doorgebracht bij een Outlet store (moet je toch ook geweest zijn). Ik denk dat we meer met onze gedachten bij het huiswaarts keren waren dan dat we een Cape Cob excursie wilden gaan doen.. 

Na Cape Cod gingen we ‘langzaamaan’ op weg naar de eindbestemming NYC. Onze tussenstops en laatste items die wij op onze wensenlijst hadden waren nu nog maar: Yale University, West Point Military academy (geen idee wie daarheen wilde..) en natuurlijk hadden we een separaat wensen lijstje voor NYC zelf.

Omdat we de Yale campus niet meteen konden vinden en de tijd begon te dringen, namen we genoegen met een blik op een van de Yale gebouwen vanuit de camper. 

Zo; tick the box en door naar West Point. 

Op West Point konden we snel mee op een guided tour over de campus. Ik had een klein vermoeden over hoe West Point eruit zag (vnl. nog vanwege de serie North & South, voor diegene die dat nog kent :) ), maar dit viel in het niet bij de grandeur van het complex. Een gigantisch complex (26 vierkante mijl is de totale oppervlakte van campus en training faciliteiten -inclusief aangrenzende bospercelen-). De tour was perfect en liet ons de prachtige gebouwen, huizen van het opper commando en trainingsvelden zien (oud universiteit directeuren waren o.a. generaals Douglas MacArthur & Westmoreland). 

Helaas had net juist de dag ervoor een military parade plaatsgevonden (lijkt Cape Canaveral wel). We hebben nog even in het museum rondgekeken en toen verder naar New Jersey.

In New Jersey stonden wij op een bizarre camping in Jersey City, wat eigenlijk meer een kaal parkeerterrein was waar een normaal mens zich niet zou wagen na 8 uur ’s avonds… Het goede was dat Manhattan aan de overkant van de Hudson River ligt, dus voor ons was het een straatje uitlopen, kaartje kopen bij de meest onvriendelijke pont medewerker ter wereld, op de pont springen en 10 minuten later omhoog kijken naar de torenhoge Freedom Tower. Deze plek is ongelofelijk indrukwekkend geworden, met dit prachtige nieuwe gebouw dat in de lucht lijkt op te gaan en het Ground Zero monument op de voorgrond. Een intens mooie combinatie van een verschrikkelijk bizarre geschiedenis, met een blik op de toekomst en voortgang op de achtergrond.

In totaal hebben we 4 nachten op de camping in Jersey City gestaan. Waarbij we 2 dagen naar Manhattan zijn gegaan. TOEN was het een grote dag, want op 17 augustus was het tijd om na drie-en-een-halve-maand US afscheid te nemen van de camper. Weer een vreemde gewaarwording, maar ook goed want na zo’n tijd begin je toch te verlangen naar ‘iets’ meer ruimte en gemak. Zeker als je 8 maanden zwanger bent :).

En toen de laatste 2 dagen en 2 nachten in het zeer luxe ‘The Quin’ hotel, 1 blok verwijderd van het Central Park.

In NYC hebben we veel bezocht en gedaan in 2.5 dagen..:

We begonnen met een ziekenhuis bezoek (Mount Sinai aan het Central Park), om een vrijbrief te krijgen voor de luchtvaart maatschappij dat Lisette fit genoeg was om te vliegen. Nadat dit gelukt en geregeld was wisten we zeker dat we in ieder geval terug konden vliegen, wat toch een opluchting was.

Na het ziekenhuis bezoek hebben we even een hotdog bij een stalletje gegeten en zijn we door het Central Park gelopen (yep, wederom 35 graden..). Prachtige wandeling, met mooie plaatjes! Daarna hebben we een hapje gegeten bij het meest bekende en volgens vele New Yorkers beste Hamburger restaurant P.J. Clarke’s (soort Amsterdams Loetje van NYC).

De volgende dag een drukke dag waar we op de Circle Line boot zijn gestapt om de highlights van Manhattan te bekijken vanaf het water. Ook een aanrader, zeker omdat je langs het Vrijheidsbeeld vaart en onder de fantastische bruggen tussen Manhattan en Brooklyn (Brooklyn Bridge -als je toch van bruggen houdt..!-, Manhattan Bridge, Williams Bridge en tot het VN hoofdkantoor met op de achtergrond Ed Koch Queensboro Bridge). Mooie plaatjes dus van de bruggen EN van de bekende karakteristieke gebouwen op de achtergrond: Freedom Tower (overal te zien), Empire State Building, Chrysler Building en het Met Life gebouw.

Na de boottocht zijn we over de HighLine gelopen. Dit moet het mooiste en succesvolste project zijn geweest in NYC van de afgelopen jaren. De HighLine is een stadspark die aangelegd is op de verhoogde metro lijnen die door delen van Manhattan lopen. 

Waar vroeger de lelijke metro’s over deze bruggen denderden is nu plaats gemaakt voor 1.6 kilometer prachtig wandelpad omgeven van natuur die je meteen een unieke wandeling geeft dwars door/over een deel van Manhattan. Uniek, omdat je uitzichten krijgt die je nooit hebt wanneer je een stad bezoekt en dus de stad vanuit een ander perspectief ervaart. 

In NYC? DOEN, deze wandeling!

Toen was het tijd om via Times Square (even langs en niet te lang blijven) naar de oom van Lisette te gaan: Ome Assu. Ome Assu woont op een top lokatie vlakbij het Madison Square Garden & Penn Station. We hebben eerst lekker geborreld in zijn appartement en kennisgemaakt met Lisette haar achternicht Shadea en haar zoontje Jacob. Een super gezellige avond, met afsluiting in een mooi Italiaans restaurantje met heerlijk eten.

En toen brak de laatste dag aan. 19 augustus; tijd om de boel in te pakken en nog wat te shoppen bij de Adidas & Nike store en natuurlijk moesten we nog even over 5th Avenue en bij Abercrombie & Fitch naar binnen.

Om 4 uur stonden we op het vliegveld met onze bepakking. Tijd om deze reis af te sluiten met de laatste vluchten met BA naar London en dan door naar Amsterdam. Pepijn helemaal in de wolken, want hij mocht weer in het ‘Fiegtuigie', “Mama, mama, mama, papa? Pijn eerst in grote fiegtuigie en, en, en dan in kleine fiegtuigie..!”

Tsja, zoals ik begon, wij hadden meer een dubbel gevoel. Want wat was het een reis..! 

Vanaf de eerste 32 uur durende vlucht naar Nieuw Zeeland en de eerste stappen in de prachtige natuur aldaar. Van het koele klimaat, met prachtige wandelingen die we daar maakten naar de heerlijke stranden en het heerlijk warme weer en ideale oceaan van west Australië. Van de prachtige steden Melbourne en Sydney die we zagen -met Harbour Bridge en het Opera gebouw- tot de never ending Outback met de hitte in het midden van Australië en het mystieke rode gesteente van Uluru met haar duizend vliegen. En natuurlijk de prachtige hoogte-afdaling-wandeling in de Blue Mountains. 

Van de haaien en zeeschildpaddden op Heron Island tot de rijkdom in L.A.. Van ‘wat de mens in staat is te doen’ op Cape Canaveral, tot de meest bizarre en indrukwekkende natuurverschijnselen in het midden van de US. Van de mensen die we ontmoetten op de campings tot de vrienden en familie waar we mee afspraken en een fantastische tijd mee hadden. Van de Gay Pride gekte in SF tot de prachtige kustroute naar Canada toe. Van de prachtige dieren die we zagen in het water, de close encounters met walvissen en zwarte beren tot het waterval geweld van de Niagara Falls en dan de afsluiters van geweldige steden zoals Chicago, Boston en New York City. Ik krijg bijna tranen in m’n ogen van wat we gedaan en beleefd hebben met ons gezinnetje :)

En toen stonden we op 20 augustus weer op Schiphol en zagen we door de ramen bij de bagage afdeling de uitbundige familie staan (Mariette, Theo & Lenie, Maartje, Richard, Stijn en tante Suus), wat ook weer een heerlijk moment was.

Het was prachtig, geweldig, verrassend, intens, heet, veel-echt-HEEL-erg-VEEL rijden (49.000…dus: NEGENenVEERTIG…DUIZEND…kilometer! stond er in totaal op de verschillende tellers van de auto’s en campers waar we in reden. Dat is 4x van Amsterdam naar Kaapstad rijden, of 8x van Amsterdam naar New York zwemmen), eelt op de vingers van het foto schieten (TWINTIG DUIZEND foto’s en filmpjes zijn gemaakt..), HEET, soms wat minder gezellig, vaak SUPER gezellig, emotioneel op z’n tijd, maar vooral een tijd van lekker dicht bij elkaar zijn met z’n drieën en vieren!, dus een ervaring om nooit, NOOIT te vergeten… de beste beslissing die we gemaakt hebben en de beste stap die we gezet hebben.

Dank aan jullie die trouw onze blogs hebben gelezen en voor de leuke berichten die we van jullie hebben gekregen. 

Ik sluit af namens de familie en we hopen jullie weer snel in levende lijve te zien!

Veel liefs,

MLP

===========

Update staten:

1  -California (L.A.)

2  -Florida (Orlando, Cape Canaveral, Miami, Key West, Tampa)

3  -Georgia (Savannah)

4  -South Carolina (Charlston)

5  -North Carolina (kort doorheen gereden)

6  -Tennessee (Nashville, Memphis)

7  -Mississippi (Vicksburg)

8  -Arkansas (puur alleen twee uur verkeerd gereden… :) )

9  -Louisiana (New Orleans)

10-Alabama (Mobile)

11-Texas (lang doorheen gereden) 

12-New Mexico (Santa Fe)

13-Colorado (Denver, Aspen)

14-Utah (Nat’l Parks: Arches, Canyon Lands, Monument Valley, Bryce, Zion)

15-Arizona (Grand Canyon)

16-Nevada (Las Vegas)

 x -California 2e keer (L.A., SF, Yosemite Nat’l Park)

17-Oregon (Portland)

18-Washington (5 uur doorheen gereden zuid-noord)

19-Brits-Columbia, Canada (Vancouver Island, Victoria)

20-Alberta, Canada (Jasper Nat’l park, Banff & Banff Nat’l Park)

21-Montana (Great Falls)

22-Wyoming (Cody)

23-South Dakota

24-Iowa

25-Illinois (Chicago)

26-Indiana (Pella)

27-Ohio

28-Pennsylvania

29-New York (Niagara Falls)

30-Vermont (Woodstock)

31-New Hampshire

32-Maine

33-Massachusetts (Boston, Cambridge -Harvard-)

34-Rhode Island

35-Connecticut

36-New Jersey (Jersey City)

 x -New York 2e keer (WestPoint & NYC)

Foto’s

7 Reacties

  1. Nathan en Marije:
    2 september 2016
    Wauwie, wat gaat de tijd snel. Wat hebben jullie veel moois meegemaakt!! Echt gaaf. Bedankt voor het delen van jullie mooie verhalen, ik vond het super om te lezen. Succes en geniet ook weer van het opbouwen van jullie nieuwe leventje, straks met z'n viertjes! We kunnen niet wachten op het volgende mooie nieuws. Veel liefs uit Perth. (Ps: Menno mist zijn vriendje Pepepijn nog steeds!!!)
  2. Marjolein:
    2 september 2016
    Welkom back!!
    Wat een mooi laatste reisverslag. Wat hebben jullie veel gezien en meegemaakt! Dat moet nu zeker wel erg wennen zijn. Neem je tijd en geniet van de laatste dagen met z'n drietjes en dan op naar een nieuw mooi avontuur met als belangrijkste: opnieuw papa en mama worden en voor de eerste keer grote broer!
    Ik vond het heerlijk om jullie verhalen te lezen, dank je wel! Dikke kus X
  3. A.essens:
    2 september 2016
    welkom thuis vriend!
  4. Sjef Pronk:
    2 september 2016
    Hoi Lisette, Matthijs en kinderen.
    Zo'n reis zal niet zo gauw wederom gebeuren. Prachtige reis. Bedankt voor alle info/foto's. Heb er ook van genoten. Welkom gezond thuis met extra aanhang. Hoorde in de wandelgangen dat je weer in ASD gaat settelen. Ik hoop spoedig contact met jullie te hebben. Doe rustig aan om te recupereren. Zie jullie spoedig. Grtn. Sjef.
  5. Nolda:
    2 september 2016
    Dank voor jullie prachtige verhalen.
    Welkom terug en hier begint straks weer een wonderlijk en nieuw avontuur.
    Dit is positieve bagage voor een leven lang
    Tot ziens
    Ben en Nolda
  6. Ans:
    3 september 2016
    Wat een belevenis, prachtig. Zeker ook op Pepijn zal het veel indruk gemaakt hebben. Hier kunnen jullie lang van nagenieten.
    Nu op naar het volgende avontuur. Veel geluk op jullie verdere
    levenspad. Tot horens tante Ans
  7. Piet en Hanneke:
    4 september 2016
    Ook wij hebben altijd met heel veel plezier jullie reisverhalen gelezen.Veel ondernomen en gezien,geweldig hoor,bedankt.
    En nu moet er nog van alles geregeld en gepoetst worden in de woning in A'dam,voordat t pronkstukje het licht gaat zien.
    Veel succes daarmee.Tot ziens.
    Piet en Hanneke